Rin x Makoto

ข้อมูลเบื้องต้น

 แนะนำตัวละคร matsuoka rin จากเรื่องfree hashibana makoto จากเรื่องfree

สวัสดีผู้อ่านทุกท่านพอดีเป็นมือใหม่สุดๆอาจจะเขียนผิดบ้างไรบ้างก็อย่างถือสาเลย...แต่ไม่ต้องรอช้า!มาเริ่มกันเลย!!!

เช้าวันหนึ่ง....ที่อากาศแจ่มใสเหมือนอย่างเคย....

"นี่ฮารุ....วันนี้จะทำอะไรดี?"

คนผมสีน้ำตาลตาสีเขียวหน้าดีอยู่ชั้นม.3ถามคนที่ยื่นใกล้ๆ

"ทำอะไรก็ได้"

คนผมสีดำตาสีฟ้ามรกตหน้าตาย(?)อยู่ชั้นเดียวกันกับคนที่ยื่นถามใกล้ๆ

"ฮ่าๆ...ทำอะไรดีนา....."

คนผมสีน้ำตาลหัวเราะนิดๆก่อนจะคิดว่าทำอะไรดี

วันนี้เป็นวันปิดเทอมฤดูร้อน(เพิ่งบอกเนี่ยนะ-_-)ก็เลยพากันชวนไปเที่ยว

"อ่ะ....มาโกะจัง!ฮารุจัง!"

คนผมสีเหลืองตาสีชมพูหน้าตาน่ารักตะโกนมาหาคนข้างหน้า

และมีคนตามข้างหลังมาคนผมสีน้ำเงินอ่อนตาสีม่วงหน้าตาดี

"อ่ะ!...นางิสะกับเรย์เหรอ?"

"มาโกะจัง!ก็จะไปเที่ยวเหรอ?"

"อืม"

"เหมือนกันเลย!!!"

"งั้นเราไปเที่ยวด้วยกันนะ!!!"

คนผมสีเหลืองดูดีใจมาก

"อืม!!ไปเที่ยวด้วยกันนะ!!^_^"

"อ่าว...รุ่นพี่ฮารุกะก็ไปด้วยเหรอ?"

คนผมสีน้ำเงินอ่อนถามคนที่ยื่นอยู่ตรงหน้า

"อืม"

คนผมสีดำตอบพร้อมหันหน้าหนี

"งั้น...ไปกันเลยเหอะ!!!"

พูดจบคนผมสีเหลืองก็วิ่งไป

"อ่ะ!!รอด้วยสิ!!!"

แล้วคนผมสีน้ำเงินอ่อนก็วิ่งตามไป

"ไปกันเถอะฮารุ"

คนผมสีน้ำตาลพูดด้วยเสียงอ่อนโยน

"......อืม"

พูดจบทั้งคู่ก็ตามไป.....

(ตอนนี้ก็จะเรียกชื่อนะ)

นางิสะวิ่งมาได้สักพักก็หยุด

"เฮอ...เฮอ...หยุดสักที"

มาโคโตะบอกด้วยความเหนื่อย

"แล้วจะวิ่งทำไมละครับ?"

เรย์ถาม

"ก็....ไม่รู้สิ"

"แล้วจะเปลือยแรงทำไมครับ?!!!"

"ฮิฮิ"

นางิสะหัวเราะนิดๆ

"แล้วจะไปที่ไหนดี?"

"เพิ่งจะมาคิดเนี่ยนะ!!!!"

เรย์กับมาโคโตะตะโกนพร้อมกัน

"โทษที"

นางิสะพูดพร้อมเขกหัวตัวเอง

"อืม......งั้น...ไปสวนสนุกแล้วกัน!!!"

"น่าสนุกดีนะ^_^"

"งั้นLet's go!!!!"

พอพวกนางิสะมาได้กลางทาง

"นางิสะอย่าวิ่งสิ!!!!"

มาโคโตะตะโกนใส่แต่นางิสะไม่สนใจเลย

"ฮ่าๆๆๆๆ"

นางิสะหัวเราะลั่นแต่ต้องชะงัดเมื่อชนใครคนหนึ่ง

"อ่ะ....ขอโทษครั-----"

"หืม?"

คนที่นางิสะชนคือคนผมสีชมพูอมแดงสีตาสีแดงเพลิดคนๆนั้นคือ.....

"ริน!!!!!!!"

นางิสะกับมาโคโตะตะโกรลั่น

เรย์ก็ช็อกจนทำไรไม่ถูกส่วนฮารุเบิกตากว้าง

"พวกนาย...."

"ร..ร..รินมาที่นี้ได้ยังไง?!!!"

"ก็...มาเดินเล่นเฉยๆ"

"แล้วพวกนายละ?....เห็นรีบจะไปทำอะไรกัน?"

"เปล่าหรอก....ก็แค่วิ่งตามนางิสะน่ะนะ"

"แล้วนายทำไมเนี่ย?"

"เออ....คือ...."

"เฮ้อ...ชั่งมันเถอะ"

"แล้วจะไปไหนกัน?"

"ไปสวนสนุก!!!!"

นางิสะสวนตอบ

"แล้วรินจังจะไปด้วยกันไหม?"

"อ่ะ....ก็..."

นางิสะทำตาแป๋วใส่ริน

"ไปก็ได้"

"เย้!!!!!"

"งั้นไปกันเถอะ!!!!"

นางิสะวิ่งพร้อมจูงริน

"เฮ้!!!!"

"วิ่งอีกแล้วเหรอ?T_T"

"แต่ยังไงก็ต้องตามไปก่อนครับ"

พอถึงสวนสนุก

"ถึงแล้ว!!!!!"

"เป็นไรรึเปล่ามาโคโตะ?"

ฮารุถาม

"เฮอ....เฮอ....ม..ไม่เป็นไร"

"แต่ก็ไม่ควรวิ่งนะครับคุณนางิสะ"

"เอ๋ออ?"

"ก็คุณนางิสะวิ่งไม่สนใครเลยนิครับ!!!เห็นไหมว่ารุ่นพี่มาโคโตะเหนื่อยแค่ไหน!!!!!"

นางิสะมองมาโคโตะแล้วรู้สึกผิด

"ขอโทษนะ......"

"ม..ไม่เป็นไรหรอก"

"แล้วรินละ?"

ฮารุถาม

"อ่ะ...เรื่องอะไร?"

"ทำไมถึงยอมมา?"

"เอ๋?"

"ฉันคิดว่าที่ยอมมาแบบง่ายๆมันเพราะอะไรบางอย่าง"

"อ่ะ.....ก็...."

ที่จริงแล้วรินแอบชอบมาโคโตะแต่ไม่กล้าที่จะบอกไปเพราะอะไรเหรอ?

ก็เพราะว่าเป็นผู้ชายไง!!!ผู้ชายกับผู้ชายเนี่ยนะ!!!รินคิดอย่างนี้ตลอดเลยเก็บเป็น

ความลับ

มาโคโตะรู้สึกเหมือนจะมีเรื่องทะเลาะกันก็เลยขัดกระแส

"น..นี่ไป....ซื้อตั๋วก็เถอะ!"

"น..นั้นสินะ!"

นางิสะรู้ก็เลยเสริม

หลังจากนั้นฮารุก็เลิกทำหน้าตึงเครียด

"ขอโทษที่ถามแล้วกัน"

พูดจบฮารุก็เดินไปซื้อตั๋ว

"อ่ะ!ฮารุ!"

มาโคโตะรีบเดินตาม

"รุ่นพี่ริน"

เรย์เรียกสติริน

"อ..อะไร?!"

"วันนี้....รุ่นพี่รินไม่เป็นของตัวเองเลยนะครับ"

คำนั้นทำให้รินถึงกับชะงัด

"ร..เรื่องของฉันนา...."

พูดจบรินก็เดินหนี

"?"

เรย์ก็ยังคงงุนงงอยู่

พอเข้ามาในตัวสวนสนุก

"ว้าว!!!มีของน่าสนุกเพียบเลย!!!"

นางิสะดูกระตือรือล้นสุดๆ

"อย่าเสียงดังสิคุณนางิสะ"

เรย์พูดเตือนนางิสะ

"ฮ่าๆๆ"

มาโคโตะหัวเราะอย่างชอบใจ

ในขณะที่มาโคโตะหัวเราะรินก็แอบมอง

ตอนนี้รินรู้สึกอุ่นใจมาก

"งั้นเล่นอันนั้นแล้วกัน!!!"

นางิสะพูดพร้อมเดินนำหน้า

"เฮ้อ....จริงๆเลย"

เรย์พูดพร้อมความเหนื่อยใจก่อนจะเดินไป

"ไปกันเถอะฮารุ"

มาโคโตะพูดพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน

"อืม"

ซึ่งฮารุตอบด้วยหน้าตายเช่นเคย(?)

รินรู้สึกอิจฉานิดๆที่เห็นฮารุได้รอยยิ้มของมาโคโตะ

"ริน"

ฮารุเตือนสติริน

"!!"

"ไปกันเถอะ"

"อ..อืม"

พอเล่นเครื่องเล่นต่างๆจนเกือบครบและมาหยุดอยู่ที่.....

"บ้านผีสิงเหรอ?!!!!"

มาโคโตะเป็นคนที่กลัวผีจึงไม่ถูกกับบ้านผีสิง

"อืม!"

"อ..เอาจริงเหรอ?..."

มาโคโตะพูดเสียงสั่น

"ถ้ามาโคโตะไม่ไหวก็ไม่ต้องก็ได้"

ฮารุยื้นขอเสนอ

แต่มาโคโตะก็ไม่กล้าอยู่คนเดียวจึงจำเป็นต้องเข้า

"ม..ไม่ต้องก็ได้"

มาโคโตะจำใจตอบไป

"งั้นลุยโลด!!!!"

ไม่รอช้านางิสะก็เดินนำหน้า

"แน่ใจนะ?"

"อ..อืม..."

พวกนางิสะก็เข้าบ้านผีสิงเสร็จซับ

มาโคโตะก็เอาแต่เกาะฮารุ

ส่วนรินก็มองด้วยความอิจฉา

"แฮ่!!!!!"

หลังจากนั้นก็มีผีโผล่ออกมาตรงหน้า

"อ๊ากกกกกกก!!!!!"

มาโคโตะร้องเสียงหลง

แล้วหลุดออกจากตัวฮารุแล้วมานั่งกุมเข่า

"นี้มาโคโตะ......"

รินมาปลอบมาโคโตะ

มาโคโตะเอาแต่สั่น

"นี้.....มันไปแล้วนา....."

"หืม?"

มาโคโตะหันไปดู

"เห็นไหม?"

"งั้นลุกขึ้นได้แล้ว"

"อืม.."

หลังจากที่มาโคโตะลุกขึ้น.....ก็เพิ่งรู้สึกตัวว่า....

ทุกคนไม่อยู่แล้ว.....

"ทุกคนหายไปไหนกันหมด!!!!"

ตอนนี้มาโคโตะกลัวสุดๆ

จงมาเกาะริน

"เฮ้อ....พวกเขาลืมพวกเราแล้วมั่งเนี่ย"

"เอ๋ออออออ!!!!"

"เราคงต้องไปกันสองคน"

เดี๋ยวก็นะ.....ไปสองคน....แสดงว่า....สองต่อสองเหรอ?!!!!

คิดอย่างงั้นรินก็หน้าแดง

แต่มาโคโตะไม่สังเกตเห็นเพราะหลับตาปี๋

และยังมาเกาะเราด้วย.....

ตอนนี้รินหน้าร้อนผ่าวทั้งหน้า

"ร..ร..เราไปกันเถอะ...."

รินพูดด้วยความเขินก็จะค่อยๆเดิน

"อืม>_<"

มาโคโตะก็หลับตาปี๋เหมือนเดิม

ทางพวกนางิสะ

"ฮ่า~สนุกจังเลยยยย^_^"

"กลัวแทบแย่..."

"..."

ฮารุก็ยังทำหน้าตายต่อไป

"แต่....เรารู้สึกว่าลืมอะไรบางอย่าง...."

"ผมก็รู้สึกเหมือนกัน..."

"อืมมมมม......"

กลับไปทางฝั่งริน

ตอนนี้รินแทบจะระเบิดออกมา

เพราะเก็บความรู้สึกเขินไม่อยู่

"ริน....."

"อ..อะไรเหรอ?!!!!"

"ใกล้ถึงทางออกยัง?"

"ม..ไม่รู้เหมือนกัน"

ตอนนี้รินเดินเหมือนหุ่นยุนห์

"อ่ะ!!!"

แต่เหมือนรินจะสดุดอะไรบางอย่างจนล้ม

และคนที่เกาะก็ล้มด้วย

"โอย....."

"อ่ะ!!"

พอรินลืมตาขึ้น

ก็เห็นมาโคโตะคร่อมเข้าอยู่

"ริน....เจ็บตรงไหนบางรึ.....เปล่า?"

มาโคโตะพึ่งสังเกตเห็น

ว่ารินหน้าแดง

"เออ...ไม่สบายเหรอ?"

"อ่ะ!!!!!"

รินได้สติกลับมาก็รีบพลักมาโคโตะออก

"ป..เปล่า!!!!"

"แน่ใจเหรอ?"

"แน่ใจสิ...."

"แต่ว่า...."

มาโคโตะเอาหน้ามาใกล้ๆริน

"หน้าแดงอยู่เลยนิ"

"!!!!!"

รินหน้าแดงกว่าปกติ10เท่า

"อ..อ..อ..อ"

รินได้แต่ชะงัด

"ไม่สบายจริงๆสินะ"

"เอ๋!!!"

"งั้นก็ช่วยไม่ได้"

"!!!!!!!!!"

มาโคโตะอุ้มรินในท่าเจ้าสาว

"เดี๋ยวจะเดินเองแล้วกัน"

รินแทบจะสลบ

"ทางออกน่าจะแทวๆนี้ละมั่ง?"

"ริน....เอ๊ะ!!!รินเป็นไรไป?!!!!!"

วิญญานของรินเหมือนหลุดไปแล้ว

แต่ด้วยเสียงของมาโคโตะวิญญานของรินก็กลับเข้าร่าง

"ริน!ริน!เป็นไรรึเปล่า?!"

รินลืมตาขึ้นเห็นมาโคโตะเรียกเขา

"ฉัน....."

"ค่อยยังชั่ว....คิดว่าเป็นไรซะแล้ว...

"ฉันคิดว่าเรารีบออกกันดีกว่า"

"อ..อ..อืม"

พอถึงหน้าประตูทางออก

"เดี๋ยวมาโคโตะ!!!"

"อะไรเหรอ?"

"ปล่อยฉันลงก่อน"

"เอ๋....แต่...."

"ฉันไหวนา...."

"อืม..."

มาโคโตะก็ปล่อยตัวริน

"ออกไปกันเถอะ"

"ฮึฮึ...อืม!"

มาโคโตะหัวเราะนิดๆก็จะตอบกลับ

พอออกมา

"อ่ะ!!รินจัง!!!มาโกะจัง!!!"

ไม่ทันไรนางิสะก็เรียกพวกเขา

"นางิสะ!!!!"

มาโคโตะวิ่งไปหาพร้อมจูงมือริน

"-////-"

เราจับมือ....มาโคโตะ

"อ่ะ....รินเป็นไรเหรอ?"

"เหมือนจะไม่สบายน่ะ"

"ป..เปล่าสักหน่อย...."

"รินเนี่ยหัวดื้อจังเลยนะ"

"นี้ว่าฉันเหรอ?!!!"

"ก็ใช่น่ะสิ....ถ้าบอกว่าไม่สบายก็ไม่ลากมาแล้วละ"

"-_-"

"งั้นถ้ารินไม่สบายก็กลับกันเถอะ"

ฮารุบอกแล้วเดินนำ

"อ่ะ!รอด้วยสิฮารุ!"

"ไปกันเถอะนะริน"

มาโคโตะยิ้มให้ริน

"-///-อืม"

พอระหว่างทางกลับบ้าน

"ฉันกลับก่อนนะ"

"อืม"

นางิสะกับเรย์ก็กลับด้วยกัน

"งั้นฉันก็กลับก่อน...."

ฮารุก็แยกไปอีกทาง

"อ๋อ....รินไม่สบายก็ไปส่งด้วยละ"

"เอ๋....ฉันเหรอ?"

ฮารุไม่ตอบอะไรแล้วเดินจากไป

"เฮ้อ....ช่วยไม่ได้นะ"

"นาย...จะไปส่งฉันจริงๆเหรอ?"

แต่ใจจริงแล้วรินดีใจมาก

"อืม....ก็รินไม่สบายนิ"

"-//-"

พอใกล้ถึงบ้านริน

"ส่งฉันแค่นี้แหละ"

"เอ๋?"

"แค่นี้เอง....ฉันกลับได้"

"อืม...."

มาโคโตะยอมปล่อยรินไป

"อ๋อ....มาโคโตะ"

"หืม?"

รินรีบหันหน้ามา

"ฉันอยากจะบอกอะไรบางอย่าง"

"?"

หลังจากนั้นรินก็จูบมาโคโตะแบบที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งตัว

"ไปละ"

รินรีบวิ่งหนีไปทันที

"ริน....."

มาโคโตะจับปากตัวเอง

"จูบเรา"

พอมาโคโตะคิดย้อนไปเมื่อกี้

ทำให้มาโคโตะหน้าแดงระเรื่อ

ก็จบไปอีกวันหนึ่งที่วุ่นวายหัวใจของทั้งสองคน.....

(FIN)

จบแล้ววววววววว

พอดีว่าไฟแรงสุดๆขอให้ทุกท่านฟินกันนะค่ะและขอบคุณที่อ่านจนจบ!!!

ARIGATTOU!!!!